Windmolen van Perk

Uit Historisch Steenokkerzeel

De oudste windmolen van onze gemeente

molen
niets

Elk van onze drie deelgemeenten had vroeger zijn windmolen. De oudste was die van Perk. Hij lag aan de Tervuursesteenweg richting Elewijt.

De Heren van Perk

Reeds in de 15de eeuw moeten de heren van Perk een graanwindmolen gehad hebben. De eerste vermelding dateert van 1557. De grote hoeven ‘Laathof’ en ‘Dry Toren’ brachten hun graan naar de molen via de Molenweg, een nog bestaande, maar erg smal geworden voetweg 36.

Teerlingen

In 1914 werd de Perkse windmolen zoals de meeste Brabantse molens vernield door de Duitse troepen. Hij werd niet meer heropgebouwd. Enkel de vier teerlingen werden behouden. Daarop staat sinds 1936 een groot Heilig-Hartbeeld met een mooie, maar vervallen sokkel in Art Déco-stijl.

Goed bewaard

Op een boogscheut van de molen staat het molenhuis, één van de best bewaarde gebouwen in onze gemeente uit de eerste helft van de 18de eeuw (1734). De zandstenen hoeve werd gerestaureerd in 1988. Het molenhuis is ook gekend als het ‘Hof van Ceulemans’, naar de molenaarsfamilie die de molen gedurende 100 jaar uitgebaat heeft. Op de kaart van de Atlas der Buurtwegen (1841) hieronder zie je zowel het L-vormige molenhuis als de vier teerlingen, symbool voor de windmolen.

Tot slot een oproep aan onze gemeente om zowel voetweg 36 als het Heilig-Hartbeeld in hun vroegere glorie te herstellen.

Bron : Etienne Deprest, Molens in Steenokkerzeel, De Veerle, zomer 2004, Heemkring Ter Ham.